Dlaczego ważna jest izolacja przeciwwilgociowa fundamentów – sprawdźmy to!

Izolacja przeciwwilgociowa fundamentów jest oczywistością we współczesnym budownictwie. Zwłaszcza w naszych szerokościach geograficznych, gdzie grunt bywa gliniasty i pełen wilgoci. Opowiemy Ci, dlaczego to takie istotne, przed czym chroni hydroizolacja i w jaki sposób się ją wykonuje.

Co stałoby się, gdyby nie zastosować hydroizolacji?

Fundamenty, które są pozbawione hydroizolacji są bezbronne wobec wody i wilgoci pochodzących z gruntu. Natychmiast nią przesiąkają, a z czasem przepuszczają wodę do piwnicy, wewnątrz budynku. To byłby także słaby punkt budynku pod względem uciekania ciepła – wilgotne, schłodzone ściany nie zatrzymywałyby ciepłego powietrza wewnątrz. Wilgoć posuwałaby się ku górze, atakując ściany parteru i kolejnych pięter. Łuszczyłaby się farba, tynk pękał i odpadał, podobnie jak fototapety. Pojawienie się pleśni i grzybów to tylko kwestia czasu. Budynek bez izolacji przeciwwilgociowej fundamentów byłyby praktycznie nienadający się do użytku. Naprawa szkód, nawet po jednym sezonie, byłaby bardzo trudna, kosztowna a niekiedy wręcz niemożliwa. Izolacja przeciwwilgociowa fundamentów jest zatem niezbędna.

Co daje izolacja przeciwwilgociowa fundamentów – rodzaje

Izolacja przeciwwilgociowa fundamentów chroni je, jak i cały budynek, przed wspomnianymi problemami. Sprawia, że do muru nie dociera wilgoć, jest suchy, a także chroniony przed mrozem. Hydroizolację można podzielić na różne kategorie. Jeśli grunt jest przepuszczalny, a poziom wody gruntowej jest niski, mówimy o hydroizolacji lekkiej. Jeśli poziom wody okresowo się podnosi, o średniej. Gdy z kolei grunt jest gliniasty, słabo przepuszczalny, a do tego poziom wody gruntowej jest wysoki i może napierać na fundamenty – wówczas mówimy o hydroizolacji ciężkiej. Jak jeszcze dzielimy rodzaje izolacji przeciwwilgociowej fundamentów?

• hydroizolacja pionowa – służy zabezpieczeniu pionowych powierzchni fundamentów. Dzięki niej woda nie wniknie w ściany fundamentowe i nie przedostanie się do piwnicy,
• hydroizolacja pozioma – służy zabezpieczeniu przed kierowaniem się wody w górę. Układa się ją w poprzek fundamentów, na ławach i ścianach fundamentowych. W ramach hydroizolacji poziomej można też zastosować izolację płyty fundamentowej i podłogi na gruncie.

Specjalistą od doboru konkretnej metody hydroizolacji jest geotechnik. Wydaje on opinię po zbadaniu gruntu. Teoretycznie zastosowanie wodoszczelnego betonu do fundamentów pozwoliłoby z niej zrezygnować. Stosuje się takie rozwiązanie w krajach o suchym i gorącym klimacie. Jest to jednak ryzykowne, gdyż w razie nawet najdrobniejszego pęknięcia takiego betonu, problem z wilgocią wraca.

Jak wykonuje się hydroizolację pionową i poziomą?

Oba główne rodzaje hydroizolacji ma zastosowanie w większości budynków. By zapewnić szczelność całego układu, muszą być ze sobą połączone. Do obu należy przygotować odpowiednie materiały. Różnią się jednak metodą ich wykonania.

Hydroizolacja pozioma

Jest szczególnie konieczna w dwóch miejscach. Początkowo należy rozłożyć folię lub papę na betonowych ławach fundamentowych. Potem pozioma hydroizolacja jest wykonywana po zbudowaniu ścian fundamentowych. Te buduje się na już izolowanych ławach. Izolacja pozioma powinna być szeroka w równym stopniu jak szerokość ławy lub ściany. Zarówno papę i folię rozwija się z rolki. O ile folię można położyć luzem, papę przykleja się lepikiem i zgrzewa z podłożem. Co ważne, przy łączeniu pasów należy zachować zakłady o szerokości minimum 30 cm.

Hydroizolacja pionowa Ten rodzaj izolacji układa się na zewnętrznej stronie ścian fundamentowych, od strony gruntu. Bywa, że w projekcie może być zalecenie potraktowania w ten sposób wszystkich ścian fundamentowych budynku. Dobrze, jeśli wcześniej są zagruntowane roztworem bitumicznym. Nie wolno nakładać hydroizolacji pionowej na powierzchnie mokre i brudne – wyjątkiem są masy i szlamy uszczelniające. Bardzo ważne jest zachowanie szczelności – materiał hydroizolacyjny musi dokładnie przylegać do podłoża. To także powoduje, że sama ściana fundamentowa musi być gładka. Jeśli nie jest, stosuje się tynk cementowy, jeszcze przed położeniem masy, papy lub folii hydroizolacyjnych. Ich szerokość powinna być około 20 – 30 cm większa niż wysokość ścian fundamentowych. Są układane poprzez rozwijanie, przez co powstaje mało miejsc łączenia. Przy stosowaniu folii dobrze jest wybrać folię termozgrzewalną lub samoprzylepną – będzie lepiej przylegała do powierzchni i lepiej ją chroniła. Nie ma też powodu by ją mocować do podłoża – sam nacisk gruntu wystarcza. Przeważnie stosuje się 2 lub 3 warstwy folii, lub papy. Przed przysypaniem hydroizolacji gruntem, należy ją jeszcze zabezpieczyć przed uszkodzeniami, które może ono wywołać – najczęściej tę funkcję pełni warstwa termoizolacyjna – płyty styropianowe lub folia kubełkowa.